SUMBER MODAL

SUMBER MODAL PELABURAN ANTARABANGSA

     Firma menggunakan teknik belanjawan modal untuk mengagihkan sumber-sumber kewangan mereka terhadap projek-projek tempatan dan antarabangsa yang menjanjikan kadar pulangan lebih tinggi. Setelah mengenal pasti peluang yang menguntungkan itu, firma mesti mendapatkan modal yang mencukupi untuk membiayai mereka, sama ada daripada sumber luaran atau dalaman. Dengan berbuat demikian, perniagaan antarabangsa mahukan untuk mengurangkan kos di seluruh dunia modal, di samping meminimumkan risiko pertukaran asing, risiko politik, dan beban cukai global.

SUMBER LUAR MODAL PELABURAN

     Apabila menaikkan pembiayaan luar bagi projek-projek pelaburan, perniagaan antarabangsa boleh memilih daripada sumber yang kaya dengan hutang dan alternatif ekuiti. Bank-bank pelaburan, seperti Goldman Sachs, dan firma-firma sekuriti, seperti Merrill Lynch dan Nomura, boleh membantu firma memperoleh modal daripada sumber luar. Untuk contoh, jika firma mahu meningkatkan asas ekuiti, sebagai perantara boleh meletakkan saham firma dengan pelabur di negara ini, di negara tuan rumah, atau di negara-negara lain. Untuk memudahkan penjanaan ekuiti di peringkat antarabangsa, banyak MNC menyenaraikan saham mereka di pasaran saham di beberapa negara yang berbeza. 

     Sebagai contoh, saham Sony disenaraikan di New York, Tokyo, dan bursa saham Osaka. Melalui pelbagai penyenaraian asing, perniagaan antarabangsa menyakinkan para pelabur asing mereka dengan mudah boleh melupuskan saham mereka apabila diperlukan.

     Firma antarabangsa juga mempunyai banyak peluang untuk meminjam dana di peringkat antarabangsa sama ada untuk jangka pendek atau jangka panjang. Mereka boleh membeli untuk terma-terma kredit terbaik di pasaran negara asal mereka , dalam pasaran negara tuan rumah , atau di pasaran lain. 

     Sebagai contoh Syarikat Baltek di New Jersey, yang setiap tahun menghasilkan produk kayu balsa di kilangnya di Ecuador bernilai $30 juta. Baltek bergantung kepada bank Ecuador tempatan bagi membiayai pengembangan ke penternakan udang di Teluk Guayaquil. Firma itu mendapati yang bank-bank ini lebih bersemangat untuk perniagaannya daripada bank di US menunjukkan  satu contoh kelebihan menjadi ikan besar dalam kolam yang kecil. MNC yang lebih besar mungkin bergantung kepada sindiket pinjaman jangka pendek dan sederhana di mana konsortium bank-bank antarabangsa dan pengurus dana pencen menyertai mereka dan bersama-sama untuk menyediakan modal . Selalunya pinjaman bersindiket menggunakan mata wang euro kerana ketiadaan dalam peraturan bank pusat boleh mengurangkan kos pinjaman berasaskan mata wang euro. MNC juga boleh mendapatkan pinjaman jangka panjang dalam bentuk bon di dalam negara , bon asing dan bon euro.

     Firma-firma sekuriti dan bank pelaburan secara berterusan membangunkan teknik pembiayaan yang inovatif untuk mengurangkan kos pinjaman untuk pelanggan MNC mereka atau untuk mengeksploitasi jurang dalam peraturan-peraturan kewangan negara. Sebagai contoh, sebuah syarikat multinasional boleh menerbitkan dua bon mata wang, di mana dengan meminjam wang dan membayar bunga dalam satu mata wang tetapi membayar principal dengan mata wang kedua. Sebagai alternatif , bon boleh dikuasai sebagai bekas kepada beberapa mata wang atau boleh ditebus dalam bentuk emas. Sesetengah firma menjadi sangat kreatif. 

     Sebagai contoh, pada awal tahun 1990an, Syarikat Walt Disney mengeluarkan $400 billion bon euro yang mempunyai sentuhan yang berbeza: kadar faedah bergantung kepada kejayaan 13 filem Disney . Pelabur dijamin sekurang-kurangnya kadar 3 peratus, dengan kemungkinan pulangan 13.5 peratus, perbandingan bon berkualiti telah menghasilkan hanya 7 hingga 8 peratus . Pelabur bersemangat untuk merebut bon , dengan pertaruhan bahawa ' Muppet Krismas Carol ' dan filem Disney yang lain akan menjadi hits box office. Gembira dengan keupayaan tersebut pembuat filem mengambil beberapa risiko untuk para pemegang bon melalui kadar faedah minimum yang rendah, beberapa tahun kemudian Disney mentawarkan perkembangan yang sama dikaitkan dengan satu set baru gambar bergerak .

     Satu aspek penting dalam pasaran modal antarabangsa adalah ‘swap’ pasaran, di mana dua firma boleh bertukar-tukar obligasi kewangan mereka. ‘Swap’ dilaksanakan bagi mengubah kos dan sifat tanggungan faedah firma atau untuk menukar mata wang di mana hutangnya didenominasikan. Sebagai contoh, andaikan firma A mempunyai obligasi kadar tetap tetapi lebih suka satu kadar terapung, manakala firma B mempunyai obligasi kadar terapung dan mahu satu kadar tetap. Kedua-dua syarikat boleh ‘swap’ obligasi mereka. Seperti yang dinyatakan oleh John Grout, seorang pegawai kewangan di Cadbury Schweppes, kelebihan pasaran ‘swap’ ialah ia membolehkan anda untuk menyesuaikan pendedahan profil tanpa perlu membatalkan urus niaga asas. Selalunya sebuah bank antarabangsa akan memudahkan pertukaran itu dengan bertindak sebagai broker atau dengan menjalankan separuh daripada ‘swap’ untuk akaun sendiri.

     MNC juga sering terlibat dalam pertukaran mata wang untuk beralih kepada tanggungan faedah dan pembayaran mereka daripada mata wang yang kurang diutamakan kepada mata wang yang lebih diutamakan kepada yang lebih diutamakan lagi. Sebuah syarikat multinasional boleh mempertimbangkan obligasi bersihnya dalam satu mata wang menjadi terlalu besar atau boleh menjangkakan turun naik kadar pertukaran yang memberi kesan buruk terhadap kos pembayaran balik pinjamannya. ‘Swap’ boleh diatur di antara dua firma yang berbeza pilihan mata wang. Bank-bank antarabangsa memainkan peranan penting dalam ‘swap’ di pasaran mata wang. Ini kerana mereka terus memantau pasaran pertukaran asing serta pendedahan mata wang bersih mereka sendiri, mereka biasanya boleh menampung keperluan MNC untuk  menukar mana mana mata wang. Kebanyakan bank-bank antarabangsa terlibat dalam penukaran mata wang dengan pelanggan korporat secara berterusan.

SUMBER DALAMAN MODAL PELABURAN

     Satu lagi sumber modal pelaburan untuk perniagaan antarabangsa adalah aliran tunai yang dijana secara dalaman - sebagai contoh, keuntungan daripada operasi dan perbelanjaan bukan tunai seperti susut nilai dan pelunasan yang diperolehi oleh firma induk dan pelbagai anak syarikat. Jumlah daripada sumber-sumber itu penting: dalam tahun 2005, syarikat subsidiari asing milik AS – pemilik firma memperoleh $ 550 billion, dan subsidiari Amerika Syarikat daripada syarikat milik asing memperoleh $81 billion.

     Tertakluk kepada kekangan undang-undang, firma induk boleh menggunakan aliran tunai yang dihasilkan oleh mana-mana anak syarikat untuk membiayai projek-projek pelaburan mana-mana anggota keluarga korporat. Induk korporat boleh mengakses aliran tunai secara langsung melalui bayaran dividen syarikat subsidiari tersebut kepadamereka . Induk boleh menyalurkan dana kepada anak syarikat lain sama ada melalui pinjaman atau pelaburan ekuiti tambahan dalam subsidiari anak syarikat itu . Sebagai alternatif, satu anak syarikat boleh melabur dalam atau meminjamkan dana secara terus kepada sebuah anak kedua. 

     Rajah berikut meringkaskan pelbagai sumber dalaman modal yang sedia ada kepada syarikat induk dan anak-anak syarikat .

     Dua kekangan undang-undang boleh menjejaskan keupayaan syarikat induk untuk memindahkan dana antara subsidiarinya. Pertama, jika anak syarikat itu tidak dimiliki sepenuhnya oleh syarikat tersebut,  syarikat induk mesti menghormati hak-hak pemegang saham lain syarikat subsidiari tersebut. Mana-mana pemindahan intracorporate dana mesti dilakukan secara pasaran yang adil. Ini memastikan bahawa syarikat induk tidak mengalihkan keuntungan syarikat subsidiari tersebut sesuka hati. Dengan itu merosakkan kepentingan pemegang saham yang lain. Jika anak syarikat yang dimiliki sepenuhnya, pemindahan dana tidak membangkitkan isu ini. Kedua, sesetengah negara mengenakan sekatan ke atas penghantaran balik keuntungan, oleh itu menghalang pemindahan intracorporate mereka.

STRATEGIK PEMINDAHAN HARGA

     Sebilangan besar perdagangan dunia melibatkan urus niaga antara anak syarikat perbadanan yang sama , sebagai anak syarikat pengeluaran Syarikat Toyota Motor yang menjual Lexus Sedan buatan  Jepun untuk jualan anak syarikat Toyota di Amerika Syarikat. Akaun penghantaran Intracorporate dianggarkan 40 peratus daripada perdagangan barangan antarabangsa AS, misalnya.

     Satu pemindahan harga ialah harga yang dibayar untuk barangan dan perkhidmatan yang terlibat dalam urus niaga intracorporate antara anak syarikat dan cabang-cabang keluarga korporat. Dalam amalan , pemindahan harga dikira dalam salah satu daripada dua cara:

1.  Kaedah berasaskan pasaran

2.  Kaedah berasaskan bukan pasaran

     PEMINDAHAN HARGA BERASASKAN PASARAN. Kaedah berasaskan pasaran menggunakan harga ditentukan di pasaran terbuka untuk memindahkan barang-barang antara unit induk korporat yang sama . Katakan Samsung mahu mengeksport cip memori dari Korea Selatan untuk digunakan dalam pemasangan komputer peribadi di salah satu daripada anak syarikat Amerika Syarikat. Ia boleh mewujudkan harga pemindahan bagi cip memori antara anak syarikat Amerika dan Korea dengan menggunakan harga pasaran terbuka bagi cip tersebut.

     Pendekatan berasaskan pasaran mempunyai dua manafaat utama. Pertama, ia mengurangkan konflik antara kedua-dua unit berbandingan harga yang sesuai. Semakin tinggi harga yang dikenakan dalam pemindahan intra korporat , maka anak syarikat yang lebih baik prestasi jualan akan muncul dan pembeli anak syarikat yang kurang prestasi akan muncul. Setakat yang syarikat induk memperuntukkan bonus pengurusan atau modal pelaburan untuk anak-anak syarikat pada asas keuntungan, pengurus unit mempunyai insentif kepada pertelingkahan daripada harga pemindahan itu kerana mereka mengambil berat tentang bagaimana laporan sistem perakaunan MNC melaporkan prestasi unit mereka. Dari perspektif induk, walau bagaimanapun, sesetengah hujah-hujah ini hanya membazirkan sumber-sumber firma. Apabila rekod perakaunan firma disatukan, secara keseluruhan sebelum cukai keuntungan,  ianya akan tetap sama tidak kira sama ada pemindahan harga ‘overstates’ keuntungan unit A dan memperkecilkan unit B, atau sebaliknya. Dengan menganggap kedua-dua anak-anak syarikat mengiktiraf kesaksamaan asas harga berasaskan pasaran , konflik intra korporat akan dapat dikurangkan.

     Kedua, adalah pendekatan berasaskan pasaran yang menggalakkan keuntungan keseluruhan MNC dengan menggalakkan kecekapan unit jualan. Jika harga unit boleh mengenakan bayaran untuk jualan intra korporat adalah terhad kepada harga pasaran, pengurus itu tahu keuntungan unit tersebut bergantung kepada keupayaan mereka untuk mengawal kos. Selain itu, mereka menyedari bahawa jika mereka berjaya menghasilkan keluaran yang lebih murah daripada pesaing antarabangsa, berasaskan pindahan penentuan pasaran harga syarikat induk akan mengakui usaha mereka sepenuhnya. Didorong oleh prospek bonus dan kenaikan pangkat lumayan, pengurus unit mempunyai setiap insentif untuk meningkatkan kecekapan dan keuntungan operasi mereka.

     PEMINDAHAN HARGA BERASASKAN BUKAN PASARAN. Pindahan harga juga boleh ditubuhkan dengan menggunakan kaedah berasaskan bukan pasaran. Harga yang dinyatakan oleh rundingan antara membeli dan menjual unit atau atas dasar peraturan berasaskan kos biasa, seperti kos pengeluaran dan penambahan yang tetap. Sesetengah perkhidmatan daripada induk korporat boleh ditaksirkan sebagai peratusan daripada jualan syarikat subsidiari tersebut, adalah untuk bayaran bagi overhead am korporat dan perkhidmatan pentadbiran atau untuk hak untuk menggunakan teknologi atau harta intelektual yang dimiliki oleh syarikat induk. Pada tahun 2006, misalnya, anak-anak syarikat asing yang dibayar syarikat induk US adalah sebanyak $44.5 billion dalam bentuk royalti dan yuran pelesenan, dan anak syarikat Amerika dibayar syarikat induk milik asing sebanyak $20.9 billion untuk tujuan yang sama.

     MNC biasanya menggunakan hanya sebahagian yg berasaskan harga bukan pasaran kerana, bagi sesetengah barangan dan perkhidmatan, tidak ada pasaran sebenar wujud di luar firma itu. Sebagai contoh, pasaran tunggal bagi enjin yang dihasilkan di kilang Ford di Sepanyol, merupakan produk daripada pemasangan kereta di kilang Ford di Belgium, Jerman, dan United Kingdom. Ini kerana tidak ada pasaran luar wujud untuk enjin ini, Ford boleh menubuhkan harga pemindahan untuk enjin berdasarkan kos pengeluaran ditambah peruntukan untuk overhead dan keuntungan. Begitu juga, keupayaan Toyota untuk mereka bentuk dan membangunkan model kereta baru bukanlah perkhidmatan yang dibeli dan dijual di pasaran terbuka. Namun Toyota mungkin mahu mengenakan kepada  Amerika  Utara, Eropah, dan anak-anak syarikat Australia, yuran yang sesuai bagi penggunaan perkhidmatan penyelidikan, reka bentuk, dan pembangunan.

     Penggunaan harga berasaskan bukan pasaran mempunyai kelemahan dan kelebihan. Satu kelemahan adalah pengurus yang membeli dan menjual unit akan membuang masa dan tenaga berhujah berbanding harga pemindahan yang sesuai kerana ia akan menjejaskan keuntungan laporan mereka walaupun melaluinya akan mempunyai kesan keseluruhan apabila  pendapatan syarikat induk disatukan sebelum cukai. Harga pemindahan berasaskan bukan pasaran juga boleh mengurangkan kecekapan unit jualan itu. Satu pemindahan harga berdasarkan kos penjual ditambah beberapa kos  boleh mengurangkan insentif penjual untuk mengekalkan kos yang rendah kerana ia boleh melalui sebarang kenaikan kos kepada ahli-ahli keluarga korporat lain melalui pindahan harga berasaskan bukan pasaran.

     Walau bagaimanapun, penggunaan strategik pemindahan harga berasaskan bukan pasaran boleh memberi manfaat kepada perniagaan antarabangsa , seperti ditunjukkan di jadual 18.4. Menyusun semula harga intra korporat yang kreatif boleh membenarkan syarikat induk untuk mengurangkan bil cukai keseluruhannya. 

     Sebagai contoh, sebuah syarikat multinasional boleh mengurangkan beban tarif import  ‘ad valorem’ dengan mengurangkan caj harga unit jualan  keatas unit pembelian. Dengan itu ianya akan menurunkan asas di mana tarif dikira. Penstrukturan yang bijak dalam  pemindahan harga juga boleh membenarkan firma untuk mengelakkan sekatan oleh negara tuan rumah ke atas penghantaran balik keuntungan. 

     Katakan, sebagai contoh, bahawa Negara tuan rumah menyekat pelbagai penghantaran balik dengan melarang pembayaran dividen daripada anak syarikat kepada syarikat induk . Syarikat Induk  boleh mengelakkan sekatan ini dengan menaikkan caj pemindahan harga anak syarikat untuk barangan dan perkhidmatan yang dikeluarkan oleh unit-unit lain di dalam keluarga korporat atau dengan mengenakan bayaran untuk perkhidmatan korporat. Melalui teknik ini akan mengalir tunai daripada anak syarikat ke bahagian lain firma itu dalam bentuk bayaran untuk barangan atau perkhidmatan, dan bukan melalui bayaran dividen yang dilarang. Kesannya tetap sama, bagaimanapun : dana ( dalam bentuk tertentu ) adalah dihantar pulang dari negara tuan rumah.

     Bagaimanapun penggunaan strategik paling berkesan digunakan dalam pindahan harga, untuk mengurangkan jumlah bayaran cukai pendapatan firma. Pemindahan Harga firma A sering mencerminkan keseimbangan antara akibat cukai dan kekangan undang-undang yang dikenakan oleh negara-negara di mana firma beroperasi. Banyak kajian yang dijalankan oleh penyelidik menunjukkan bahawa MNC melibatkan diri secara rutin dalam peralihan tingkah laku cukai melalui pindahan harga dan peranti lain. Katakan sebuah syarikat multinasional beroperasi di kedua-dua negara , satu dengan kadar cukai pendapatan korporat yang tinggi dan yang kedua dengan kadar yang rendah. Firma boleh menaikkan harga pemindahan dikenakan kepada anak syarikat di negara - cukai yang tinggi dan menurunkan mereka yang didakwa sebagai  anak syarikat di negara - cukai yang rendah . Dengan melakukan ini akan mengurangkan keuntungan anak syarikat yang pertama, seperti yang diukur oleh rekod-rekod perakaunan , sementara meningkatkan keuntungan kedua. Kesan bersih adalah untuk beralih lokasi dari keuntungan MNC dari negara - cukai yang tinggi kepada negara - cukai yang rendah , dan dengan itu mengurangkan beban cukai keseluruhan firma. 

     Ireland, sebagai contoh, menawarkan kadar cukai pendapatan yang rendah ke atas keuntungan korporat untuk menggalakkan syarikat multinasional untuk menempatkan kilang-kilang dan kemudahan perkhidmatan di negara itu. Namun pelepasan cukai ini juga menggalakkan syarikat multinasional untuk memanipulasi pemindahan harga dikenakan oleh anak-anak syarikat Ireland untuk meningkatkan keuntungan dan mengurangkan keuntungan anak-anak syarikat bukan Ireland.

     Walaupun pemindahan dana intracorporate itu secara teori boleh mendapat manafaat keseluruhan firma itu, mereka boleh membuat masalah yang serius di anak syarikat dan peringkat pengurusan. Dari perspektif syarikat induk, beralih aliran tunai untuk mengurangkan cukai boleh memberi manfaat. Walau bagaimanapun, ia boleh menyebabkan masalah operasi dan peningkatan perbelanjaan bagi anak syarikat. Syarikat induk boleh menganggapnya dasar bijak untuk mengalihkan modal kerja syarikat subsidiari tersebut dan mengurangkan keuntungan yang dilaporkan dengan menaikkan bayaran royalti, caj pentadbiran, atau harga pemindahan lain. Namun pendekatan itu boleh menyebabkan gambaran mengelirukan berkaitan prestasi syarikat subsidiari tersebut di pasaran. Jika syarikat induk memberi ganjaran kepada prestasi pengurusan tanpa membuat pelarasan bagi manipulasi kewangan, moral di kalangan pengurus syarikat subsidiari tersebut mungkin menjunam, dan merugikan syarikat induk.

KAWASAN PERLINDUNGAN CUKAI

     Keupayaan syarikat-syarikat multinasional yang lebih rendah beban cukai mereka dengan menggunakan strategik pemindahan harga dipermudahkan dengan wujudnya kawasan-kawasan perlindungan cukai, negara-negara yang mengenakan sedikit atau tiada cukai pendapatan korporat. Dengan bayaran yang agak kecil sebuah syarikat multinasional boleh menubuhkan sebuah anak syarikat milik penuh di syurga cukai. Dengan memanipulasi bayaran seperti harga pemindahan, dividen, faedah, royalti, dan keuntungan modal antara pelbagai anak syarikat, sebuah syarikat multinasional boleh mengalihkan pendapatan daripada anak syarikat di negara- yang tinggi cukai kepada anak syarikat yang beroperasi di syurga cukai. Dengan tempahan keuntungannya dalam anak syarikat syurga cukai, MNC lepas dari cengkaman ejen pendapatan di negara-negara lain. 

     Sebagai contoh, sebuah syarikat multinasional boleh memberi pemilikan cap dagang kepada sebuah subsidiari yang terletak di Kepulauan Cayman. Anak syarikat itu kemudian boleh mengenakan bayaran setiap anak syarikat operasi perbadanan itu bayaran untuk penggunaan tanda niaga. Bayaran yang dibayar oleh anak-anak syarikat yang beroperasi mengurangkan keuntungan mereka dan dengan itu cukai pendapatan korporat mereka perlu membayar kepada kerajaan tuan rumah mereka. Kerajaan di Kepulauan Cayman, bagaimanapun, tidak mengenakan cukai ke atas yuran pelesenan tanda dagangan yang diperolehi oleh anak syarikat terletak di sana - atau ke atas pendapatan, keuntungan, keuntungan modal, atau dividen. Oleh itu, MNC mengurangkan beban cukai pendapatan keseluruhan. 'Menerokai luar negara' meneroka bagaimana kerajaan Amerika Syarikat mengawal keupayaan MNC Amerika Syarikat untuk menggunakan kawasan-kawasan perlindungan cukai untuk mengurangkan bayaran cukai pendapatan mereka.

     Beberapa negara-negara kecil lain, termasuk Bahamas, Liechtenstein, dan Antillen Belanda, juga telah menjalankan perniagaan dalam kawasan yang menjadi kawasan-kawasan perlindungan cukai. Bagi menarik syarikat multinasional, syurga cukai bukan sahaja perlu menahan diri daripada mengenakan cukai pendapatan tetapi juga menyediakan iklim politik yang stabil dan perniagaan, sistem mahkamah yang cekap, dan industri komunikasi perbankan canggih dan. Sebagai balasan, syurga cukai itu dapat menangkap yuran francais dan pemerbadanan dan menjana banyak pekerjaan profesional yang lumayan lebih daripada apa yang saiz ekonominya biasanya boleh lakukan. Sebagai syurga cukai ianya boleh mewujudkan ekonomi yang berkembang maju. 

     Sebagai contoh, firma milik asing melebihi 32,000 penduduk di Kepulauan Cayman dengan nisbah dua-ke-satu. Kepulauan Cayman sebagai syurga cukai berjaya mencerminkan ia perkhidmatan berkualiti tinggi menyediakan kepada perniagaan antarabangsa; sebuah syarikat multinasional boleh membuat dan menggabungkan anak syarikat Kepulauan Cayman dalam masa 24 jam jika diperlukan. Firma mewujudkan permintaan untuk profesional yang dibayar seperti akauntan, ahli bank, dan peguam. Hasilnya, Kepulauan Cayman adalah pusat utama perbankan dan kewangan dunia. Ia kini rumah kepada hampir 300 bank aktif dengan aset berjumlah $ 1.9 trillion, hampir 800 syarikat insurans, dan lebih 9,000 dana bersama. Dari perspektif Kepulauan Cayman, sektor Syurga cukai untuk syarikat tempatan mewakili industri muktamad 'bersih' supaya dikasihi oleh pegawai pembangunan ekonomi. Walau bagaimanapun, kewujudan kawasan-kawasan perlindungan cukai mencipta banyak masalah bagi pihak berkuasa pencukaian negara-negara.

     Agensi-agensi kerajaan, seperti perkhidmatan hasil dalaman Amerika Syarikat, juga sedar ini merupakan peluang untuk bermain permainan perakaunan. Akibatnya, kedua-dua negara asal dan tuan rumah meneliti dasar-dasar pemindahan-harga syarikat MNC yang beroperasi di dalam sempadan mereka untuk memastikan syarikat tidak lari daripada kewajipan cukai mereka dan kerajaan 'adil' menerima  cukai dari firma. Pendekatan yang biasa digunakan ialah menggunakan ujian oleh pegawai kerajaan yang cuba untuk menentukan harga dua firma yang tidak berkaitan dalam beroperasi secara selengan akan dipersetujui. Dalam banyak kes, bagaimanapun , harga  yang sesuai adalah sukar untuk ditubuhkan , yang membawa kepada konflik antara perniagaan antarabangsa dan pihak berkuasa cukai .

     Sebagai contoh , pada tahun 1999 agensi Hasil Dalam Negeri di UK melancarkan satu kajian sama ada IBM tidak sesuai menaikkan kadar 8 peratus royalti yang dibayar oleh anak syarikat British ke Amerika Syarikat, syarikat induk kepada 12 peratus bagi tempoh lima tahun bermula pada tahun 1991. Kesan kadar royalti yang meningkat adalah untuk beralih $260 million keuntungan daripada operasi UK ke dalam operasi US, sekali gus mengurangkan cukai IBM terhutang kerajaan British. Sudah tentu, menentukan harga tulus yang sesuai untuk aset yang unik seperti cap dagang dan teknologi IBM adalah tidak mudah. Sekiranya Hasil Dalam Negeri menentukan bahawa IBM berhutang tambahan cukai negara, tidak syak lagi IBM akan melawan keputusan itu.

     Begitu juga sebagai contoh, pada tahun 2004, perkhidmatan hasil dalaman AS mendakwa bahawa syarikat ubat GlaxoSmithKline British terhutang budi $2.7 billion, ditambah dengan faedah , mendakwa bahawa syarikat itu mengenakan caj berlebihan kepada anak-anak syarikat Amerika untuk kos R & D yang dilakukan di United Kingdom . Konflik tersebut jarang diselesaikan dengan mudah atau cepat di atas faktor-faktor yang memerlukan banyak rundingan untuk dilaksanakan.